Elektrostymulacja Metodą Zenni stanowi dziś jedną z czołowych metod terapii w medycynie fizykalnej. Początki elektrolecznictwa sięgają XVIII wieku, a jego rozkwit zawdzięczamy francuskiemu lekarzowi P. Bernard, który 60 lat temu zastosował i opisał prądy impulsowe tzw. prądy diadynamiczne. Zmieniając ich natężenie, można osiągnąć różne efekty terapeutyczne. Doktor Viktor Żenni, analizując wyniki badań neurofizjologicznych, opracował nowatorską metodę elektrostymulacji, łączącą wykorzystanie prądów diadynamicznych z prądem galwanicznym do stymulacji narządów wewnętrznych: tarczycy, wątroby, trzustki, nerek, gonad oraz centralnego układu nerwowego, mózgu, naczyń krwionośnych kończyn dolnych i górnych i innych. Zastosowanie precyzyjnie dobranych przez Viktora Żenni kombinacji prądów i ich natężenia sprawiło, że Metoda Zenni okazała się bardzo skuteczna w likwidowaniu różnego typu zaburzeń, przyczyn wielu chorób i ich objawów.
W gabincie łączymy terapie. Podstawą leczenia jest metoda dr. Viktora Żenni oraz dołączone są: nowoczesna Elektroterapia, Magnetoterapia, Laseroterapia, terapia Ultradźwiękowa, Masaż Termalny. Od 2013 roku VOLLA VEGA-TEST, Biorezonans, Ion Detox oraz zapperowanie (oczyszczanie) Generatorami Plazmowymi RIFE'A. Dołączyliśmy zupełną nowość diagnostyka i leczenie SENSITIV IMAGO, F-SCAN nowoczesny biorezonans lub inaczej biorezonans synchrometryczny, QUANTUM kwantowa i pierwiastkowa analiza organizmu.
Medycyna fizykalna inaczej fizjoterapia czy też fizykoterapia jest nam powszechnie znana i doceniana. Jak każda z dziedzin naszego życia rozwija się w różnych kierunkach. Nie zawsze i nie od razu nowe terapie zyskują akceptację lekarzy oraz nas samych, potencjalnych odbiorców. Czasami wręcz budzą obawę, strach, sprzeczności, innymi słowy kontrowersje. Podobnie jest z elektroterapią wg Zenni. Tworzę tę stronę by przybliżyć Państwu nowe zastosowanie prądów Bernarda oraz prądu galwanicznego. Chciałbym „oswoić” Państwa z metodą tak by nie była tylko alternatywą dla wtajemniczonych, ale powszechnie stosowaną formą poprawy stanu zdrowia fizycznego i psychicznego. Z Państwa pomocą te zabiegi mogą stać się ogólnodostępne. Otrzymujemy mnóstwo pytań odnośnie metody, słyszymy krytykę jak również pochwały. Gorąco zachęcam do zapoznania się z metodą w praktyce.
PRĄDY DIADYNAMICZNE
Prądy diadynamiczne - przebiegi diadynamiczne to wyprostowane prądy zmienne. Po raz pierwszy opisał je francuski dentysta Bernard. Prąd zmienny jest modulowany (prostowany) w taki sposób, aby przepływał tylko w jednym kierunku.
Składowe prądu diadynamicznego:
DF – prąd ten jest stosowany we wstępnym okresie niektórych zabiegów, przed zastosowaniem innych prądów diadynamicznych. Bezpośrednio po włączeniu pokonuje opór skóry, zwiększając natężenie w obwodzie zabiegowym; daje szybko działanie znieczulające, podnosząc wartość pobudliwości i progu bólu,
MF – wykorzystywany jest do pobudzenia tkanek oraz w leczeniu zespołów bólowych po uprzednim zastosowaniu prądu DF. Wywołuje skurcz mięśni szkieletowych, nawet przy niewielkiej wartości natężenia. Odczyn przyzwyczajenia jest opóźniony, przez co efekt znieczulający jest trwalszy,
CP – prąd ten znajduje szczególne zastosowanie w leczeniu zespołów bólowych, przy natężeniu przekraczającym próbę pobudliwości mięśni wywołuje on rytmiczne skurcze w miejscu zabiegu. Działa typowo przekrwiennie,
LP – powoduje dość długo utrzymujący się efekt przeciwbólowy i z tego względu znajduje zastosowanie w leczeniu zespołów bólowych. Ma działanie dynamogenne, a skurcze nie wywołują bólu,
RS – służy do elektrostymulacji mięśni szkieletowych (porażonych mięśni z zachowaniem przewodnictwa nerwowego). Może być stosowany do celów diagnostycznych, a mianowicie oceny pobudliwości mięśni. Ma działanie dynamogenne, wywołuje silne skurcze mięśniowe,
MM – ma działanie tonizujące, służy do stymulacji mięśni w niedowładach wiotkich, w przypadkach zaników mięśniowych; wskutek bezczynności działa tonizująco, wywołuje bezbolesne skurcze mięśni bez objawów tężcowych,
G – przepływ prądu galwanicznego zmienia przepuszczalność błon granicznych w obrębie różnych tkanek, wzrasta poziom przemiany materii, zwiększają się procesy osmozy i dyfuzji w tkankach. Dzięki temu dochodzi do poprawy funkcji życiowych narządów organizmu.